Als je vier keer achter de juiste medicatie aan moet…

Vandaag helaas weer een vervelende ervaring met t ziekenhuis. Mocht mijn vader vandaag chauffeuren en helaas waren zijn ogen nog steeds even geinfecteerd dan twee weken geleden. Ik hoorde de oogarts dus zeggen dat ie zwaardere medicatie ging voorschrijven en we mochten na 10 dagen terug komen. Ik zou even de medicatie ophalen bij de apotheek, mijn vader kwam nl een bekende tegen en zo hadden ze even de tijd on wat te kletsen. Toen ik (eindelijk) aan de beurt was gaf de medewerkster me de medicatie inder vermelding die heeft ie al eerder gehad. Ik gaf haar meteen aan dat ie iets zwaarders zou krijgen dan de vorige keer, maar zei gaf aan dit is er doorgegeven. Ik ben dus naar mijn vader gelopen en weer terug naar de poli. de dame belde met de dochter en gaf me aan dat ik nieuwe medicatie kon ophalen. Toen ik weer binnenkwam zag de medewerkster en die wilde me tissendoor helpen. Echter kwam ze zelf ook meteen tot de conclusie dat hij nu lichter ipv zwaarder had voorgeschreven. Toen heb ik haar gevraagd on te bellen omdat ik niet nog een keer t halve ziekenhuis door wilde. Ze belde en gaf door dat t recept dan nu naar de huisapotheek mocht. Toen mijn vader daar halverwege de middag aankwam waren er geen medicijnen. Dus aan mij t verzoek opnieuw te bellen. Ik heb de situatie dus uitgelegd en nadat ik twee keer t verhaal moest doen want er was niet geluisterd naar de eerste poging. Om vijf uur belde mijn vader dat ze nog steeds niet gebeld hadden vanaf de poli en dus klom ik weer in de telefoon. Nou de oogarts had nog niet gekeken dus t wordt morgen. Fingers crossed.

Fijn om te weten dat ik niet de enige ben…

Nou, de reacties onder mijn vorige blog waren voor mij echt even een opluchting dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. (want dat dacht ik echt) Ondertussen is er hier weinig tijd voor onszelf. Mijn schoonouders moeten zsm over naar een seniorenwoning nl. Ze wilden eerst niet verhuizen maar t kon echt niet meer. Hun eigen huis is gewoon veel te groot in onderhoud en met drie zoons die ook al weinig tojd overhouden om bij te springen is t nu klaar. Ze reageerden op een woning en de eerste de beste hadden ze. Mijn schoonvader vind het nog steeds erg lastig en denkt er veel over na. Daarom proberen we ze nu zo snel mogelijk over te zetten. Als ze t gemak ervaren hopen we dat ze snel samen wennen. Terwijl ik me doordeweeks dus met t klaarmaken van de woning bezig hou haalden we afgelopen weekend de caravan al voor de helft leeg. Ook dat moet allemaal weer een plekje in ons huis krijgen. En zoals altijd hebben we weer veel om mee terug te slepen....het is lastig met mijn zere voeten vanwege de hielspoor maar vooral aan t begin van de dag met t opstarten doet t pijn en eind van de dag ga ik nu vroeg naar bed omdat t me zelfs zeer doet als ik ze op de bank heb liggen. Hoe eerder ik dus in slaap val hoe eerder ik van de pijn af ben. De kids zijn t nieuwe schooljaar gelukkig allebei goed opgestart en tevreden met de nieuwe klassen dat geeft heel erg veel rust. Nou ga me klaarmaken voor de dag...jullie ook een fijne dag allemaal..

Kennelijk zijn wij zielig, verkrampt en komen we van alles tekort

Terwijl de nieuwsberichten hier ons overal om de oren vliegen merk ik dat ik t steeds lastiger begin te vinden allemaal. Op de ene FB-groep schrijft een vrouw dat ze in een kramp is geschoten en dat ze op van alles en nog-wat aan t bezuinigen is. Daarna een waslijst met 15 maatregelen waarbij ik bij 14 denk dat doen we altijd al... Ik zit vanmiddag in de auto en hoor op de radio dat er een stichting is opgericht zodat ouders met kids naar de kermis kunnen. Want kennelijk ben je zielig als je dat niet doet. Ah arme kindertjes van me....wat heb ik ze tekort gedaan. Wat me al langer stoort is de rij wachtenden bij de voedselbank. Die zit in ons dorp serieus naast een weg waarbij je op donderdagmorgen denkt aan een plaatselijke mist, maar dat zijn al die mensen die daar hun sigaretje staan te roken. Hoeveel eten kun je daar wel niet van kopen? Ik heb moeite met mensen die jaren als God in Frankrijk hebben geleefd en nu zichzelf ineens als zielig verklaren, omdat ze erachter komen dat een appeltje voor de dorst wel wat was geweest ipv de instelling ik leef maar een keer. En nog meer moeite heb ik met de ik-heb-er-recht-op mentaliteit. Alles moet maar altijd kunnen en mogen. Hoezo dan? Ook ik weet dat er echt mensen zijn die t echt niet hebben en ook nooit de mogelijkheid hebben gehad om ook maar iets opzij te zetten. Gek genoeg is dit dan vaak de groep die je niet hoort en van wie de kids met een lege maag flauwvallen in de klas... Ik besef dat ik met dit stukje wellicht allerlei reacties kan krijgen, en echt ik wil niemand persoonlijk aanvallen, maar heb vandaag echt even mijn persoonlijke grens bereikt. Voor de mensen die t stukje hebben uitgelezen hoop ik dat zij ook t gevoel hebben dat t niet allemaal in grote dingen zit en dat ze tevreden zijn met dat wat er wel is en dat ze kunnen genieten van de kleine dingen... En mijn kids die krijgen een extra knuffel, voor al die dingen waarvan ze niet weten dat ze t missen en voor alle dingen waarvan ze t wel weten, maar waarbij ik ze heel duidelijk kan maken dat hun papa en mama liever wat anders met dat geld doen...Heb mijn hart even gelucht morgen nieuwe dag nieuwe kansen....

Opstartproblemen

Al een poosje heb ik wat opstartproblemen. Waar ik ongeveer een maand voor de vakantie begon met hele stramme kuiten en enkels bij t opstaan, waarbij ik echt het gevoel had een paar centimeter spieren tekort te hebben elke morgen is t nu waarschijnlijk hielspoor. De stramme kuiten en zere enkels zijn dankzij de thaise massage die ik liet doen voor de vakantie opgelost, maar nu heb ik als ik een poosje niet gelopen heb t gevoel alsof ik met elke stap op een halve knikker sta met de voetzool van mijn hak. Na een poosje wordt dit minder maar t voelt knap vervelend aan en is elke morgen weer een pijnlijke start van de dag. Vanmiddag mag ik weer naar de kringloopwinkel voor een paar uur vrijwillgerswerk. Dat is voornamelijk veel lopen dus ik hoop dat dit goed gaat.Heb er al wel ontzettend veel zin weer in.

De jaarafrekening van Essent

Het hele jaar heb ik de app van Essent nauwlettend in de gaten gehouden. Ik deed t meer uit nieuwsgierigheid over wat ik per dag gebruik. Ondertussen weet ik wat een was doet qua kosten en ook dat onze oude lcd-tv een behoorlijke energieslurper was. Qua kosten hebben we t geluk dat we nog tot volgend jaar september ons oude tarief hebben. We betaalden het afgelopen jaar 181 euro per maand. Dit heb ik zoland we hier wonen al zo staan en meestal krijg ik dan nog een 100 of 200 euro terug. Maar dit jaar zag ik de teller met wat we terugkrijgen aardig hard oplopen. Uiteindelijk mag ik binnen nu en twee weken 703 euro ontvangen. Het jaarbedrag wat we aan energie kwijt zijn is 1513 euro. Voor een ruime twee-onder-een kap met een inhoud van 620m3. Voor de stroom waren we 339 euro, 4516 kwh kwijt en aan gas 1174 euro voor 1125m3. Mijn verwachting is dat ik aankomend jaar veel meer stroom en minder gas ga verbruiken. Dit omdat ik zeker de split-airco ook ga verbruiken om te verwarmen. We hebben de laatste weken de airco ook af en toe gebruikt om te koelen. Voor mij is dat echt fantastisch met mijn eczeem. Ik heb hek dan niet de hele dag aanstaan maar pak af en toe een half uurtje. Op een gegeven moment pakte ik zelfs een deken erbij en toen dacht ik uit dat ding weer want dit is te gek. Voor mijn eczeem is t een ware weldaad want niet zweten, geen hitte scheelt een heleboel jeuk. Essent had mijn maandbedrag nu op 150 euro gezet maar ik heb besloten om hem zo te laten staan. Ik vind het heerlijk om terug te krijgen. Of ik het aankomend jaar ook zo hoog laat oplopen of straks aan t einde mijn maandbedrag ga verlagen daar ben ik nog niet uit. Hierbij nog de foto's van wat ze per kalenderjaar verwachten qua verbruik... We shall see

Klein beetje orde in de chaos…

Zoals Petra in de reactie ook al aangaf is de chaos die is ontstaan een combi van alles moet gedaan worden qua campingspullen en mijn enthousiasme dat ik nu weer inspiratie heb om dingen aan te pakken en t liefst wil ik dan nu dus ook alles in een dag doen. Vanmorgen heb ik de voorkamer gedaan en de keukentafel en die lag VOL(lerdanvol). Tussendoor een was in de machine, kids van nat en droog voorzien. Boodschapje doen. Toen ik even aan de koffie zat kreeg ik de geest om een verfblik open te trekken en eea met de zwarte kwast een flinke lik verf te geven omdat t er dan volgend weekend netter uit ziet als we een bbq hebben. (En eerlijk is eerlijk ik moet eigenlijk de keuken doen maqr heb daar zooooo geen zin in. We hebben nu t warme eten op (scheelt weer een keer extra boenen) als de zon straks onder is vreet ik die kikker op en doe ik de keuken, beloofd....

Huis ontploft in een dag

Hoe krijg ik t voor elkaar? Werkelijk in een dag mijn hele huis laten ontploffen. IK had zeven wassen te draaien na onze vakantie. Deze heb ik meteen bij thuiskomst op de grond van de keuken (die grenst aan t washok) uitgesorteerd. Terwijl de eerste was draaide begon ik ook vast met t opbergen van boodschappen die al mee naar huis zijn gekomen. Ik had behoorlijk wat doordat ik bij budgetwinkels aardig wat had opgekocht. Lees 6 fles roosvicee multivitamine om aan te lengen met water voor een euro.Flessen Karvan Cetivam twee voor een euro. Dat soort spul. We drinken dat hier dagelijks en dus nam ik aardig wat mee. Het is al over datum, maar ik weet uit ervaring dat dit echt nog lang na de TENMINSTE houdbaar tot datum nog goed is. Tijdens het opruimen vond ik ineens dat bepaalde zaken in een bepaald aanrechtkastje moesten komen en dus trok ik die ook helemaal leeg, sopte hem lekker uit en deed een deel van de voorraad weer in die kast. De rest staat nog op t aanrecht want die moet weer in andere kastjes die ik ook eerst leeg moet trekken voordat t daar bij kan. En zo val ik van t een in t ander. Ik maakte de bovenkant van de wasmachine schoon en vond dat alle was- en schoonmaakmiddelen daar in een mand bovenop moest komen te staan. Oh wacht een mand die had ik nog in de schuur met allemaal oude schoenen. Twee paar gooide ik op de plaatselijke weggeefhoek, ik vond er nog twee enkele handschoenen die ik herenigde met de andere helft en twee paar mogen er weg. Nu ik toch spullen op de WGH aan t zetten was zette ik ook meteen de oude tv erop, want die stond ook nog stof te vangen in de kamer achter de eethoek. Jongste dochter wilde in t zwembad dus daar haalde ik t zeil en de warmhouddeken ook af. Kleding die ik kon vouwen vouwde ik op stapels en leg ik klaar op de trap zodat iedereen wat mee naar boven kan nemen. Ook de uitgewassen slaapzak kan alweer naar zolder. We hebben als we geen logees meer hebben nu voldoende op de camping. Een vuilniszak vol badhanddoeken kunnen daarom ook naar zolder. Vanmiddag komen mijn zwager en schoonzus, met een beetje geluk neemt hij de kapperschaar mee want mijn haar zit er volgens mij ondertussen al 8 weken op en kan er niks meer mee beginnen nu. Ik rommel nog maar wat verder en probeer door alle zooi heen te kijken en maar te denken dat er echt veel gedaan is vandaag en dat het niet allemaal in een dag af hoeft. Morgen is er immers ook nog een dag en daarna nog een...

En weer lekker thuis….

De laatste volle campingweek zit erop en vanmorgen ben ik dan ook vroeg begonnen met het inpakken van de auto. Zelf was ik er eerlijk gezegd aan t begin van de week al klaar mee maar de jongste wilde nog heel graag een keer met de musical meedoen op donderdagavond. En nadat ik gezien had hoe ze daar de vorige keer van genoten had gunde ik haar dat enorm. Maandag kwam mijn broertje nog een nachtje gezellig slapen en de rest van de week heb ik een beetje bij de tent gezeten. Ik werd er eerlijk gezegd behoorlijk lui van. Het was dan ook nog erg warm. Als je iets in de caravan of voortent wilde doen dan moest je dat voor 10 uur doen anders was t echt te warm en dat is met mijn eczeem echt heel erg vervelend. Op dit moment ligt de was gesorteerd en ik denk dat ik met zes trommels erdoor ben. Terwijl de machine draait haal ik de keukenkastjes leeg om die schoon te maken. JA heb de spirit te pakken nu. Vanavond kan ik languit op de bank liggen want mijn man belde dat ie of heel laat of morgenochtend pas thuis komt. Ga lekker de boel aan kant maken. Heb er onwijs veel zin in

We zijn de ziekenboeg weer uit…

Nadat eerst de oudste dus flink door t noro-virus te pakken is genomen kreeg daarna de jongste het daarna mijn moeder en ik. Als t goed is zijn we er nu allemaal voor vier weken vanaf. Op dit moment zijn de buurjongens op de camping aan de beurt om met een teil op schoot te zitten. Vanmiddag zijn mijn man en mijn moeder weer naar huis gegaan en ik heb besloten nog een week met de meiden te blijven. De jongste wil nog graag een keer meedoen met de musical dus dan moeten we sowieso tot vrijdagmorgen blijven. Als t goed is dalen de temperaturen aankomende week iets en als ik heel eerlijk ben moet ik bekennen dat ik daar nu ook wel even naar uitzie. De 35 graden werd hier vaak aangetikt en tegen een uur of drie tot een uur of zes konden we lastig in de schaduw komen en dan speelt mijn eczeem dus enorm op. Dus als t een paar dagen koeler wordt kan ik weer even flink smeren om zo de boel weer wat op te kalefateren.

Dochter naar het ziekenhuis.

Afgelopen maandag op dinsdagnacht kwam onze oudste s avonds terug in de caravan. We spraken nog even wat en ze ging slapen. OM goed 2 uur kwam ze overeind en rende de caravan uit. Helaas moest ze overgeven. Ze gaf aan dat ze even ging douchen en kwam daarna weer naast me liggen. Tegen half vijf herhaalde dit ritueel zich nog een keer alleen appte ze me toen dat ik naar t toiletgebouw moest komen omdat ze zich heel beroerd voelde. Daar aangekomen bleek ze zo wit als een laken te zijn en ze zat nog op t toilet. De schoonmakers waren op dat moment al bezig om t toilet schoon te maken. Toen ze zich op een gegeven moment iets beter voelde kwam ze van t toilet af, maar net toen ze de handen wilde wassen voelde ze dat ze gong flauwvallen. Ze kroop op t aanrecht en liet het hoofd liggen tegen de afdruiprekken die aan de muur gemonteerd waren. Een schoonmaakster vroeg al zal ik de arts bellen. Ik gaf haar aan dat we wel bekend waren met flauwvallen en dat ze daar dus wel mee kon wachten. Mijn dochter was nog aanspreekbaar en kon nog aangeven dat ze koude doek in haar nek wilde en dus bleef ik voor haar staan en kalm. Echter na ong een kwartier was ze niet meer aanspreekbaar en toen vond ik het zorgelijker worden. Toen ze daarna ook nog eens heel eng met haar ogen begon te rollen achter de oogleden en ook wat spasmes vertoonde heb ik de arts laten bellen en is ze met een ambulance naar het ziekenhuis in nl vervoerd. Gelukkig was ze enigszins aanspreekbaar toen t ambulancepersoneel er was. Men deed allerlei testen en besloot dat ze naar t ziekenhuis in Hardenberg gebracht werd. Anders zou ze naar NOrdhorn zijn gegaan maar omdat ze zelf ook niet al te best duits kan en de afstanden hetzelfde zijn werd er voor Hardenberg gekozen. Toen ik er aan kwam lag ze al op de onderzoekskamer op de kinderafdeling. Het bleek het norovirus te zijn. De schoonmaakster had me dit ook al doorgegeven dat het dit kon zijn aangezien zij en haar hele team het ook al gehad hadden. Onze dochter heeft bijgeslapen tot een uur of elf en toen mochten we terug naar de camping. Daar kwam voor mij pas de klap, ik merkte dat ik echt op de tenen had gelopen en ineens kwamen de tranen. Supereng was t geweest. Het leek wel even of ik in een horrorfilm beland was zo gek draaide ze met de ogen en trok ze met gezicht en handen. Denk dat ik dit beeld nog heel lang voor me zal zien. Het fijne voor haar was dat ze er al snel weer bovenop was. Tegen de avond merkte je er weinig meer van al koos ze er wel voor om op tijd naar bed te gaan. Woensdag was ze weer helemaal de oude. Het virus gaat hier echter behoorlijk tekeer op de camping de een na de ander hoor je nu...Op dit moment geeft mijn moeder aan dat haar alles al afloopt. Ze spuugt nog niet dus ik hoop dat t met een sisser afloopt. En anders wordt het weer sjouwen met natte lappen...