Kerstboom eruit, voorjaarsstuk erin

Tja onze jongste dochter ergerde zich aan de kerstboom. Waar ik hem zelf het liefste gedurende de donkere maanden had laten staan. Toen ik onze buurman vanmorgen de versiering uit de tuin op zag ruimen besloot ik dan maar aan haar ergernis toe te geven en ook de boom af te tuigen. En zoals gewoonlijk is t dan meteen weer een stuk saaier in de woonkamer. Ik heb alle kerstdingen en winterdingen opgeborgen. De kleine kerstboompjes die in potten in t voorraam stonden mochten naar buiten. Ik hoop eigenlijk dat ze mooi blijven zodat ik ze straks in potten kan zetten en ze volgend jaar bij de voordeur kan zetten. We gaan t zien. Ik heb vandaag mijn eerste voorjaarsstuk gemaakt met spullen die ik nog thuis had liggen. Morgen nog even wat leuke kleine takjes zoeken.

Whoop whoop 1 leningdeel afgelost

Jaaa, we hebben 1 leningdeel volledig afgelost. Zodra ik ontbeten had op nieuwjaarsdag besloot ik om t geld meteen over te maken. Nog drie leningdelen te gaan. Hoe we het aankomend jaar gaan doen met de aflossingen moet ik even bekijken. Nu ik ben gestopt met werken merk ik dat onze spaarrekening toch naar beneden hobbelt. Dit komt met name doordat ik bv de zorgkosten ineens heb betaald, het geld voor de stalling van de caravan en straks nog een 1000 euro stageld moet betalen. Aangezien ik graag ook ruime armslag houd op de spaarrekening moet ik eens even gaan kijken bij welke bedragen ik me lekker voel.

Relaxte kerstdagen

Dit jaar hadden we heerlijk relaxte kerstdagen. Op eerste kerstdag kwamen uiteindelijk mijn broertje en mijn ouders. Er zou in eerste instantie nog een vriend van mijn broer meekomen, maar die had elders onderdak gevonden. Mijn moeder had voor taart, salade, rosbief en soep gezorgd. Zelf had ik wat kleine hapjes en spareribs en voor de kids vlaamse frites geregeld. En juist dat t allemaal heel relaxed was was zo fijn. Kletsen en een spelletje doen. Tweede kerstdag begon met lekker luieren en een filmpje kijken. Helaas kreeg ik een eczeemaanval waardoor ik met medicatie een paar uurtjes me terugtrok op onze slaapkamer. 's Avonds kon ik toch nog een paar uurtjes gezellig mee doen. Zondag zijn we even bij de schoonouders koffie wezen drinken en daarna zijn we weer lekker naar huis gegaan en hebben spelletjes gespeeld en samen film gekeken. Vandaag is mijn man weer vroeg aan t werk gegaan en heb ik de ramen gelapt, de buitenkant van de keukenkastjes eens grondig gedaan en cupcakes gebakken. We gaan vandaag voor stamp zuurkool of boontjes met een lekkere saucijs. Heerlijk hollands eten dus.

Fijne kerstdagen...

Vroeg opgestaan..

Gisteren kwam mijn man onverwacht een nacht thuis slapen. Gelukkig lag er nog wat onder de deksel. Maar vanmorgen vroeg moest hij er wel bijtijds uit. Ik heb hem vandaag een dagje aanwezigheid van onze jongste dochter cadeau gedaan. ;-) Echt na een week hebben onze dames om de haverklap onenigheid en ik moet zeggen dat de oudste de jongste nauwelijks aan kan. Die gaat door totdat het bloed onder de nagels is verdwenen. En zet er vervolgens haar onschuldige gezicht bij op. Het eerste wat de oudste dan ook vroeg toen ze van de lockdown hoorde is of haar jongste zusje wel weer naar school mocht. Vorige keer toen ik werkte werd er voor haar plek gemaakt ivm haar taalontwikkelongsstoornis en het feit dat ik niet vanuit huis kon werken en me er echt niet goed bij voelde dat de dames alleen thuis waren. Deze keer gaan we wel proberen om haar met mijn hulp gewoon thuis goed aan tlde les te krijgen. Het voelt alsof ik nu een hele dag vrij heb terwijl er nog zat moet gebeuren. Straks meteen om 7 uur maar de boodschappen binnen halen. Het kan maar gedaan zijn...

Leuk digitale boeken voor maar 0.01 cent!

Digitale boeken voor maar 0,.01 cent

Het tijdschrift Genoeg

Ik heb mee gedaan aan de actie van Christel (van het rijke wijf) om de wintereditie van Genoeg.nl te ontvangen. Hiervoor maakte ik de verzendkosten aan haar over. En om met de deur in huis te vallen. Ook van t tijdschrift Genoeg heb ik even genoeg. :-) Het desbetreffende blad schreeuwt duurzaamheid voor me. Wellicht dat het net het thema is voor dit nummer, maar waar ik normaal gretig verhalen lees kwam ik nu in eerste plaats niet verder dan snel de koppen lezen. Dit werd mede ingegeven door de geur van de inkt die gebruikt is. Het blad ruikt nogal chemisch. Samen met het onderwerp veroorzaakt dat een soort vam kortsluiting in mijn hoofd. Het was niet de eerste keer dat ik dit blad in mijn handen had. Al was de laatste keer echt wel veel jaren geleden. Toen was het in mijn beleving meer op geld besparen gericht en op ervaringsverhalen. Wat me wel opvalt is de verdeling tussen tekst en foto's. Dit is ook iets waar ik op let als ik een blad lees. Wanneer het allemaal bladen zijn met (reclame) foto's haak ik nl ook af. Ik wil lezen en koop geen blad om reclamefoto's te zien. Nou met die verdeling zit het voor mij wel goed. Er staan wel lange stukken tekst in en ook de foto's zijn geplaatst om bij het onderwerp te passen en niet om reclame te maken. Eerlijk gezegd baal ik er best een beetje van. Ik had een hoge verwachting van lekker op de bank onder een dekentje het blad verslinden. Maar dat gaat hem mede vanwege de geur niet worden. En eigenlijk baal ik het meeste gel genoeg van de tijd en energie die er in het blad is gestoken. Om dit te compenseren denk ik dat ik hem meeneem als ik volgende week naar de huisarts ga. Daar zit onze bieb nl, die is nu gesloten maar er staat nog wel een leestafel buiten waar de krant op wordt gelegd elke morgen en daar staat nu ook een lege kast waar normaal gesproken magazines in staan. Ik denk dat ik hem daar ga droppen in de hoop dat iemand hem meeneemt die er wel het plezier aan heeft. En ik ik voel me dan minder schuldig over het feit dat ik een blad heb ontvangen wat niet aansluit bij mijn wensen en waar mensen zo hard aan gewerkt hebben. Mocht je het tijdschrift genoeg wel vaker ontvangen zou ik nog wel graag horen of men een hele andere richting is opgeslagen meer richting duurzaamheid of dat het puur deze editie is....

Een van mijn goede voornemens...

Volgend jaar ga ik eens een keer kritisch naar mijn sociale contacten kijken. De reden is dat ik er nu achter kom dat er een aantal mensen tussen zitten die me onnodig veel energie vreten. Alleen maar negatieve berichten op FB, wanneer ze contact met je opnemen weet je dat ze binnen een aantal minuten iets van je nodig zijn. Het wordt tijd om los te laten. Zoals ik ooit een tegen mijn oudste dochter zei je kan niet iedereen altijd een plek in je hart geven. Soms moet je ruimte maken om andere mensen ook een plek te bieden...Ik hoop dus ook weer nieuwe contacten aan te kunnen gaan. En hoop op weer boeiende gesprekken. Ik vind het heerlijk om met mensen van gedachten te wisselen en ook wanneer we het niet eens worden maar er wel ruimte is om elkaars mening aan te horen en je ook begrip voor elkaars standpunt kunt hebben vind ik het heerlijk. Wanneer je niet alles uitvecht tot in de details is het allemaal zoveel mooier. Volgend jaar hoop ik oprecht dat ik een aantal mensen weer kan vastpakken en weer stevig kan knuffelen. Wat dat is wat ik t meeste mis...

Goede spirit

Haha we gaan hier nog even door. Het wordt een hele mooie bon en ondertussen heb ik via de buurtapp al gevraagd samen een gedicht te maken en meteen de eerste regel geplaatst. Iedereen doet lekker enthousiast mee. Er is al een buurman die een foto gaat maken en er een stukje bij gaat schrijven voor de krant en zijn werkgever...ik word hier dus echt zo gelukkig van...