Kleine bedragen tellen ook mee…

Helaas liep net toen ik dacht ik ga volgende week verkopen met grote stappen de waarde van mijn aandelen hard achteruit. En met hard bedoel ik hard want dik 4000 euro in tweeenhalve week is niet niks. Het gaat vast wel weer goedkonen maar nu verkoop ik dus even niets. Maar helemaal stil staat het niet want zag vanmorgen allerlei rentes bijgeschreven worden en ook kreeg ik rente en aflossing van investeringen die ik eerder deed. Al met al was t toch deze week 137 euro. Dus echt wel lekker. De investeer of sparen voor t huis rekening staat nu op 3600 euro. Totaal heb ik nu in diverse projecten 1750 euro geinvesteerd. Van t ene projekt krijg ik per maand geld terug van andere per kwartaal of per jaar. Allemaal prima ik boek t weer door naar de investeerrekening en als ik weer iets leuks voorbij zie komen investeer ik weer wat. Door allerlei verschillende projekten te kiezen verdeel ik t risico. Nog tweeeneenhalve week en dan lekker vakantie. We zijn er hier in huis allemaal hard aan toe. Geen wekker 's morgens en weinig verplichtingen. Heerlijk.

Zit jij bij de Rabo en heb je sportende kids tussen 10 en 20 jaar?

Ik heb onderstaande info gevonden op banken.nl. Doe er als je kan je voordeel mee. (En deel t zeker ook met anderen) Rabobank ondersteunt sportende jongeren met nieuw initiatief 07 juni 2024 Banken.nl Rabobank komt met het Rabo Sportcadeau, een initiatief dat jongeren tussen de 10 en 20 jaar aanmoedigt om lid te worden van een sportvereniging. Vanuit zijn ambitie om bij te dragen aan een gezonde en verbonden samenleving, biedt de bank een financiële bijdrage van 125 euro aan jongeren die sporten bij een vereniging die aangesloten is bij NOC*NSF. Uit onderzoek van NOC*NSF blijkt dat de sportdeelname onder jongeren achterblijft, vooral in de leeftijdscategorie 13 tot 18 jaar. Zonde, aangezien sporten in clubverband niet alleen goed is voor de fysieke en mentale gezondheid, maar ook een belangrijke rol speelt in het opbouwen van vriendschappen en persoonlijke ontwikkeling. “Als coöperatieve bank ondersteunen we het verenigingsleven in Nederland”, zegt Carlo van Kemenade, lid van de Groepsdirectie bij Rabobank. “Met het Rabo Sportcadeau van 125 euro moedigen we jongeren aan om lid te worden van een sportclub, of om dat te blijven als ze dat al zijn. Want sporten is niet alleen gezond, je wint er ook nog eens de beste vriendschappen mee. Op deze manier draagt onze bank bij aan een vitale samenleving.” Rabobank ondersteunt sportende jongeren met nieuw initiatief “Als je jong gaat sporten bij een vereniging, is de kans groot dat je ook later in je leven actief blijft sporten”, voegt NOC*NSF-directeur Marc van den Tweel toe. “Maar nog belangrijker is dat jongeren samen sporten hoger waarderen. Met de verenigingen hebben we in ons land een unieke sportinfrastructuur die zich ook verjongt. Rabobank is als partner onmisbaar voor het verenigingsleven. We hopen dat deze actie veel jongeren over de streep trekt om te gaan sporten!” Het Rabo Sportcadeau is beschikbaar voor klanten tussen de 10 en 20 jaar die een actieve betaalrekening bij Rabobank hebben. Om in aanmerking te komen, moeten zij een contributiebetaling aan een NOC*NSF aangesloten sportclub kunnen aantonen. Voor minderjarige klanten kunnen ouders of wettelijke vertegenwoordigers de aanvraag doen. Na controle van de voorwaarden ontvangen de jongeren 125 euro op hun Rabobank betaalrekening.

Toch maar weer eens de kast induiken en voorraad opmaken

Deze week wil ik vooral de kast induiken en voorraad opmaken. Echt even hand op de knip. Met het vakantiegeld zag ik eindelijk weer de spaarrekening groeien maar helaas waren er twee grote uitgaven vorige week die noodzakelijk waren maar meer hebben gekost fan wat er aan vakantiegeld is bijgeschreven. Ik kan niet 123 de rekening aanzuiveren, maar sta er nu even in van alle beetjes helpen. Gelukkig liggen de kasten meer dan vol dus verhongeren zullen we voorlopig niet. Daarnaast wil ik graag in huis eea aanpakken. Ben nu hapsnap aan de gang maar ga zo eerst maar eens even een lijstje maken om wat orde te krijgen in mijn hoofd. De eerste was is bijna droog. Vandaag mag ik de t-shirts van school ook nog uitwassen en dus laat ik de rest van de was maar even voor wat het is. Heb deze week een voor mijn doen volle agenda met van allerlei afspraken. Dit maakt dat mijn hoofd vol zit. Ik kijk dus even en doe voor de rest waar ik me goed bij voel. Ondertussen een luisterboek van Peter R de VRies en zijn zoon ROyce luisterend. Houden die stemmetjes in mijn hoofd zich lekker even stil.

Dermatoloog

Vrijdag eindelijk naar de dermatoloog geweest en waar ik vond dat t allemaal redelijk rustig was vond de dermatoloog dat allesbehalve. Heb nu eerst een stootkuur prednison gekregen en andere medicatie waar ik minder groggy van zou moeten worden. Dat laatste is niet gelukt want toen ik gisteren mijn hals insmeerde met zal kreeg ik een heftige jeukaanval. Na twee uur dan toch een tablet ingenomen. De angst dat ik er heel depri en volledig down van word zit er goed in. Dit was een nieuw soort maar ook op deze ga ik na 7 uur slaap nog niet lekker. Ik ben met mijn man boodschappen wezen doen terwijl ik nog op de benen tolde. Daarna ontbeten en toen eerst nog een uur geslapen. We hadden de beide dochters beloofd dat ze vandaag kleding mochten kopen dus goed half een ben ik onder de douche gestapt. Na t douchen zijn we naar Nordhorn gereden. Na ongeveer een uur knapte ik daar weer op. Rest van de dag was de jeuk houdbaar. We zijn doorgereden naar Meppen naar ons favoriete tentje om uit eten te gaan. Nu zijn we ongeveer een uur weer bij de caravan. Het is niet al te warm dus denk dat ik vanavond weer vroeg op bed lig. Helaas heb ik mijn leesbril vannacht ook stukgetrokken dus zal t met een luisterboek moeten doen. Allemaal een fijn weekend toegewenst.

En weer uit de lappenmand

Ik had de maandag na moederdag grote plannen maar helaas gooide een flinke luchtweginfectie roet in t eten. Heb bijna een week helemaal taai af gelegen op de bank. Donderdag de huisarts gebeld en gevraagd naar t pompje dat ik in eerdere jaren ook kreeg. Kennelijk zit er iets in de lucht in mei die dit bij me veroorzaakt. Momenteel hoest ik nog slijm op maar t benauwde gevoel is weg. Echt even flink aan de slag gaan is er nu niet bij maar ben blij als ik beetje bij beetje wat kan doen en op de been blijf. We hebben de afgelopen week dus behoorlijk wat uit de voorraadkast gegeten. Dan waardeer je meteen je voorraad. Zelf geen trek maar de meiden moesten wel eten en er was gelukkig van alles wat snel klaargemaakt kon worden. Ga zo maar weer eens kijken wat ik vandaag voor elkaar krijg. Morgen heb ik mijn vrijwilligerswerk en afhankelijk van hoe het vandaag loopt ga ik heen of blijf ik thuis.

Twee weken weg….

Gisteren thuis gekomen na twee weken op de camping te zijn geweest. Als een malle de eerste wassen weg gedraaid. Vanmorgen om half zeven er weer uit en weer verder. Wat hebben we mooie weken gehad. Vanmiddag hebben we beide moeders uitgenodigd voor een bbq in de tuin. Helaas er geen rekening mee gehouden dat die in 2 weken wel eens ontploft zou kunnen zijn. Overal hoog gras tussen de tegels. Heb vanmorgen al een container vol met groen geplukt. Morgen maar eens even flink de schoffel erbij pakken. Vandaag hou ik rekening met de zondagsrust van anderen. Dat is bij ons in t dorp nog echt een ding. De hogedrukreiniger mag morgen ook even flink brullen denk ik. Ik ben helaas wat verkouden maar hoop echt dat t niet doorzet en ik morgen dus ook de werkspier nog even aan t werk kan zetten. Hij heeft twee weken rust gehad dus zou t bijna verleren haha. Ik ben de camping nauwelijks af geweest. Jongste dochter had een klik met een andere meisje dat ook jaargast is en die heeft een halve week bij ons doorgebracht. Ze vermaakten zich prima. De oudste was thuis om te leren voor haar examens aankomende weken. Helaas houdt dit in dat t huis ook gepoetst moet worden nu want met iemand in huis ligt er nu toch overal een stoflaag op. Vandaag doen we links en rechts een slag en dan morgen maar rechttrekken. Maak er een mooie dag van. En voor de mensen die geen moeder meer hebben...sterkte en ik hoop dat je veel mooie herinneringen vandaag aan haar kan ophalen.

Ziekenhuis in Duitsland

Van de week op de camping had ik onze buurvrouw langs zien lopen naar t toiletgebouw. Ze liep op normaal tempo groette vriendelijk en heel even keek ik nog een keer en dacht zou ze last van dr knie hebben? Goed een half uur later kwam ikzelf uit dat toiletgebouw en zie de ambulance bij haar tent staan. Ik dacht die komt vast voor de buurman maar de buurvrouw bleek vreselijk benauwd te zijn en nauwelijks van t toiletgebouw meer naar dr stoel te hebben gekund. Dokter in nl gebeld omdat ze op goed een half uur hier vandaan woont maar die had aangegeven ambu bellen. De buurman liep er wat paniekerig omheen en dus gaf ik aan onze naaste buren aan dat ik hem niet alleen achter de ambu aan wilde laten rijden. Snel overleg want ben alleen met de jongste op de camping. Afspraak ze zouden haar laten kiezen tussen alleen in onze caravan slapen of bij haar vriendin en haar vader. Die vader had ik al snel geappt of indien nodig dat mogelijk was. Ze kwam net aanlopen voordat ik weg reed dus kon haar nog snel even de opties voorleggen en ze wilde alleen in onze caravan. Ik stelde de navigatie in op zh en we reden die kant op. Het werd wat donkerder en we zagen de blauwe lichten telkens een stukje voor ons. Bij t ziekenhuis aangekomen moesten we ons melden bij de balie. Daar zat een vrouw alleen die in tegenstelling tot de meeste mensen hier geen woord verstond van t nederlands van de buurman. Dus tolkte ik en samen kwamen we eruit. Er kwam een engelse man na ons maar die kon ze ook niet helpen want ze kon geen woord engels. Of ik ook even dat wilde vertolken. Ondertussen kwamen er allemaal jonge mannen met sportmatjes naar de uitgang. Later legde een ouder mannetje me uit dat ze zwangerschapsgym hadden gedaan samen met hun vrouw. Tijdens mijn wachten zag ik mensen met eten en drinken binnen komen die brachten dat nog naar patienten in t ziekenhuis rond 22 uur, 22.30 uur. Er kwamen mensen die kennelijk door de arts waren opgeroepen dat ze naar t ziekenhuis moesten komen nadat ze er 's middags onderzoeken hadden gedaan. De vrouw achter de balie gaf elke keer in eerste instantie aan dat de arts er niet was maar als ze dan aangaven hij heeft me zelf gebeld dan werd er weer een ander bijgeroepen. Twee hoogzwangere vrouwen kwamen al puffend voorbij, dan deed ze hoofd omhoog en knikte in de richting die ze moesten lopen. Alles heel kalm en gemoedelijk. Er kwamen diverse mensen langs die ze zonder pardon weer de deur wees. Ik dacht echt bij ons zitten ze sowieso niet alleen en een beetje ziekenhuis heeft tegenwoordig al beveiliging en al helemaal s nachts. Mensen met tandzeerte werd aangegeven dat ze alleen bij ziekenhuizen 100 km verderop terecht konden. En ook die namen daar genoegen mee. De buuf ligt nog in het ziekenhuis. Volgens de buurman in ieder geval nog tot vrijdag. Hij geeft aan dat de bedden echt slecht zijn zoals bij ons 20 jaar terug en dat ze zelf heeft aangegeven dat ie extra eten mee moest nemen want dat ze anders geholpen werd aan de longontsteking, maar zou overlijden door te weinig eten. Toch maar even weer met mijn neus op de feiten gedrukt dat t in NL zo slecht nog niet is. (Die neus doet nog steeds zeer omdat t zweertje bovenin maar niet wil genezen.)Maar ach zal niet klagen. Eind mei wordt er naar gekeken.....