Mijn schoonzus vecht voor haar leven

Vorige week het nieuws dat mijn schoonzuster het Covid19 virus had opgelopen. Zo verschrikkelijk, ze kwam namelijk de deur zelf al niet uit bang dat ze het op liep met haar slechte weerstand. Mijn zwager deed alleen t noodzakelijke buiten de deur en hield ook op t werk heel goed rekening met de afstand. Uiteindelijk bracht de huishoudelijke hulp het in hun huis. Dit terwijl deze ook afstand hield. Ze deed t achterste deel van de kamer als mijn schoonzus voor was en de plek waar ze normaal gesproken zit werd gedaan als de washulp met schoonzus in de slaapkamer en in de douche aan de slag was. In eerste instantie leek t mee te vallen, schoonzus hoestte niet meer dan anders maar kwam wel positief uit de test. Er was hoop dat de medicatie die ze al kreeg wellicht erger kon voorkomen. Afgelopen dinsdag kregen we t nieuws dat de saturatie van t bloed niet goed was en dat ze koorts had en met de ambu werd opgehaald. De afgelopen dagen kwam ze echter weer redelijk bij en was er sprake van na t weekend naar huis. Echter vanmorgen vroeg belde het ziekenhuis dat ondanks dat hij ook besmet is meteen naar het ziekenhuis moest komen. Ze had nog maar heel weinig zuurstof in het bloed zitten en het leek hen beter dat hij nu toch kwam. Het zuurstof in het bloed wisselt nu, ze ligt op een covid verpleegafdeling maar gezien haar andere klachten komt ze niet in aanmerking voor een plek op de ic. Ze doen op dit moment het maximale voor haar en haar lichaam zal nu de rest moeten doen. Een lichaam dat nog verzwakt is door eerdere longontstekingen, gebroken ribben van het hoesten tot gevolg hebbende.... Wat een vreselijke ziekte....