Barre tijden

Schoonzus is de nacht doorgekomen. Zwager belde gisteravond dat de verpleging nogmaals aan ze vertelde dat ze hier niet bovenop zou komen. Dit lijkt me vreselijk staan ze bij je bed je bent nog goed bij kennis en dan vertellen ze je dat ze niet weten hoe lang t nog duurt maar dat je t ziekenhuis niet meer uitkomt. Persoonlijk vind ik het heel erg cru. Ik vertelde het vanmorgen aan mijn moeder en die gaf aan dat een kennis naar haar vader ging wetende dat t afliep en dat ze zijn naam al hadden doorgestreept op een bord, terwijl de beste man nog niet eens overleden was. Hierbij wil ik geen sneer naar de zorg geven, ik denk dat ze echt hun uiterste best voor iedereen doen. En misschien moeten ze momenteel wel veel rationeler zijn dan anders om zelf op de been te blijven. Het lijkt me niet makkelijk elke dag mensen te moeten verzorgen waarvan je weet dat ze het niet gaan halen. Er spookt nu al van alles door mijn hoofd. Hoe kunnen we onze zwager toch bijstaan? Omdat hij ook besmet is mag je niet in de buurt komen. Waarmee kunnen we hem wel ontlasten? Waar moeten we straks allemaal aan denken en wat moet en kan er geregeld worden? Het is nog niet zover, maar je wil zo graag het laatste voor hen doen op een manier dat ze zelf graag zouden willen. Ik blijf waarschijnlijk tegen beter weten in toch echt hopen op een groot wonder...