Ik mag op tweede gesprek....

Oh ik weet niet of ik moet lachen of moet huilen. Ik mag morgen op tweede gesprek komen voor de baan waar ik zoveel zin in heb. De spanning wordt wel opgebouwd. Heb ook geen idee wat ik van zo’n tweede gesprek mag verwachten. Twijfel of ik zelf kan vragen of ik meer sfeer van t bedrijf kan proeven. Voor mij zou dat betekenen een beetje de normale gang van zaken beluisteren en kijken hoe ik ondersteuning kan bieden aan de collega’s voor wie ik de telefoon opneem. Het liefste maakte ik er al een soort van werkdag van... Dan kan ik mezelf het beste laten zien en horen. Huilen is absoluut niet omdat ik de baan niet wil, maar meer omdat ik serieus gek wordt van de spanning. Pfff voor mijn gevoel passen nu alle puzzelstukjes in elkaar, maar nu bij het bedrijf nog.....