Pieken en dalen

Het is weer de tijd van de maand geweest. Weer enorme pieken en dalen. Wat hormonen met me kunnen doen. Het begint met de drang om te poetsen. Nu is dat niet erg want heb er de andere drie welen een broertje dood aan. Ik sta dan s morgens vroeg op om tot laat door te gaan omdat mijn hoofd niet tot rust wil komen. De week erna stort ik zo ongeveer in, heb dan soms letterlijk moeite om op de been te blijven. Heb t gevoel dat dit met het jaar erger wordt. Soms zak ik s middags letterlijk in slaap op de bank. Alles is me teveel. Momenteel komen daar wat lichamelijke ongemakken bij in de vorm van een heel onstabiel bekken waardoor ik echt voorzichtig moet bukken en tillen.
Heb dus maar naar mijn lijf geluisterd en pas op de plaats gemaakt. Maar nu is dat dan ook goed te zien in huis. Mede doordat ik donderdag naar het concert van Marco Borsato ben geweest. Samen met schoonzus en we bleven een nacht slapen en plakten er nog lekker een dag Rotterdam aan vast.
Vrijdag kwam ik laat in de avond terug en de kids wilden graag naar de camping. Prima we hebben de spullen ingepakt en zijn gegaan. Gisteren kwamen we iets eerder terug , omdat mijn tante is overleden en we nog even bij mijn ouders langs wilden.
Mijn man moest er vroeg uit vanmorgen en gaf om half acht aan dat hij de jongste naar bed bracht en zelf ook boven bleef.
Ik besloot om alvast wat was in de machine te doen en even wat tassen uit te gaan pakken. Bakje koffie en....viel op de bank in slaap. Werd half 12 wakker en ben toen naast mijn man gekropen. Nu wat aan t aanrommelen in huis. Er komt vandaag iemand naar
mijn bank kijken. We zitten oo de veren na tien jaar. Omdat de bank verder nog goed is en ik hem
nog steeds erg fijn vind wil ik weten of er nieuwe veren ingezet kunnen worden.
Heb de dozen met oud papier en t glaswerk al in de auto staan. Ruimt lekker op.