Kalm aan dan breekt t lijntje niet…

Na vorige week een naar virus te hebben gehad merk ik dat ik niet teveel hooi op mijn vork moet nemen. Als ik kalm aan doe dan lijkt t allemaal goed te gaan maar als ik op normaal tempo (en dat is echt niet bijzonder hoog bij me) mijn ding doe sta ik meteen weer te draaien op mijn benen en ben ik buiten adem. We proberen dus maar langzaamaan elke keer wat te doen en langzamerhand komt het dan ook allemaal wel een keer voor elkaar. En dit zal echt wel weer een keer overgaan... Ondertussen gaan de meiden weer naar school alsof t nooit anders is geweest. De oudste moet dit jaar examen doen. Sinds kort heeft ze ook een bijbaantje in de winkel. Erg leuk en ben er blij mee. Al is t niet voor t geld maar wel voor de sociale contacten die ze erbij op doet. Het liefst sluit ze zich helemaal alleen op in d'r kamer terwijl ze echt een leuke meid is als ze eenmaal in een groep zit. Wil haar zo graag zien groeien en bloeien. De jongste zit ook best veel op de kamer, maar die is nog superdruk met d'r campingvriendinnen. Gamen chatten en van alles.