Je moet er wat voor doen of wat voor laten...

Hier op de begraafplaats heeft iemand het op zijn grafsteen staan. Hij die niet steelt of die niet erft, die moet werken tot hij sterft. Dit is meestal wel de waarheid. Je moet al heel wat geld verzameld hebben wil je niet tot de pensioengerechtigde leeftijd moeten werken. Hoe meer je wilt/moet uitgeven op latere leeftijd hoe langer dit duurt. Ik kwam hierop doordat men in een FB groep waar ik lid van ben weer reageerde met JA zo kan ik t ook want zij verdiend.... Dat diegene ook uit een dal komt met erg weinig inkomen en zichzelf heeft op noeten werken door veel en lange dagen te maken en door er keihard voor te gaan wordt dan vergeten. Want de ander heeft het altijd beter. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik aan t nadenken ben of ik straks na de zomer weer aan t werk ga. En als ik dan weer ga werken ga ik me dan weer vastpinnen op allerlei dagen en uren of probeer ik via het uitzendbureau wat via oproepbasis te krijgen? Het bevalt me prima dat ik nu door goed op mijn uitgaven te letten nauwelijks financieel iets merk van dat ik thuis ben. Aan de andere kant is er een stemmetje die zegt als je nog wat bij verdiend en hier ook goed gaat opletten met hoe je het besteed kan je nog eerder meer vrijheid voor je man kopen. Sinds ik thuis ben valt het me des te meer op hoeveel moeten er is doordat mensen steeds meer, beter en sneller willen. Bijv kleding, wie koopt er nog omdat het nodig is? De meeste mensen hebben de kasten vol hangen en kopen nog weer nieuw bij. Of de mobiel, het nieuwste model voldoet nog prima maar toch komt er weer een nieuwe want die heeft mogelijkheden die je eerder nooit gemist hebt. Ik merk dat vooral het feit dat alles sneller moet me tegen gaat staan. Mensen staan puffend in de rij bij de kassa als er twee mensen voor ze staan, als je bij t stoplicht niet meteen optrekt als t licht op groen gaat drukt de persoon achter je al op de toeter, want we moeten door. Opzij opzij opzij, maak plaats maak plaats maak plaats... Vaak op de werkvloer is t ook constant sturen op hoeveel kunnen we verzetten met zo min mogelijk mensen. En dat is iets waar ik zo geen zin meer in heb....terwijl het ook mijn valkuil is want welk baantje ik ook had ik wil altijd snel sneller snelst. Of ik nu langs de lopende band stond als puber of dat ik verkooptargets moest halen. Ik moest als eerste het doel behaald hebben. Op zich is doelen stellen wel iets waardoor je vooruit komt. Als ik doel maak van sparen vliegt t geld van de rekening zonder dat ik er erg in heb. Deze week heb ik als doel echt zo min mogelijk bij de supermarkt halen. Mijn maanddoel is deze maand niet uit eten te gaan. Realistisch zou dit aan t einde van de maand me meer dan 100 euro in de uitgaven moeten schelen. En ik haal er voldoening uit wanneer ik dat weer kan aflossen op de hypotheek. Dit scheelt me per maand 0,18 cent. En om ook maar met een spreuk te eindigen Wie het kleine niet eert is t grote niet weerd, of elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar.