Ik zie ik zie...

Nu ik je zie Een nieuw boek van de zoon van Antonie Kamerlingh waarin hij op zoek gaat naar woe zijn vader was. Merlijn wilde niets horen van zijn vader toen deze was overleden(vader pleegde zelfdmoord), maar nu werd hij toch nieuwsgierig en ging op onderzoek uit naar wie zijn vader eigenlijk was. De titel is niet zomaar gekozen, zijn vader zong eerder het liedje toen ik je zag en zijn moeder schreef eerder een boek met dezelfde titel. De titel van het boek zet me aan het denken. Mijn vader leeft nog, maar hoe ik hem zie is vast niet hoe anderen mensen hem zien. Hoe zien anderen mijn vader eigenlijk? Het lijkt me mooi om verhalen te horen over hoe anderen staan in relatie tot mijn vader. Zelf zie ik hem als een hele lieve man die altijd voor een ander klaarstaat maar wel heel erg rechtlijnig is. Zijn nee zal nooit een ja worden welke argumenten je ook hebt. (en dat was in mijn puberteit erg lastig.) Hij zal echter nooit weigeren om iets voor je te doen als je het hem vraagt, zelfs niet wanneer dit ten koste gaat van zijn eigen gezondheid. Vanavond geef ik hem nog maar eens een extra knuffel als ik hem zie...