Het afgelopen jaar...

Langzaamaan merk ik dat ik afscheid aan het nemen ben van dit jaar en plannen maak voor volgend jaar. Het afgelopen jaar is me voorbij gevlogen. Ik heb het hele jaar geen werk gehad en dan ook heel bewust gekozen om er te zijn voor mijn meiden. We hebben veel kunnen doen met elkaar. Weer enorm genoten van een mooi campingjaar. We hebben erg veel de focus gehad op ons gezin. Soms heb ik wel eens het gevoel moeten we niet meer het contact met anderen aan halen? Maar zoals het nu gaat is het fijn. Er is met niemand onenigheid. Mensen zijn altijd welkom, maar merk dat het er vaak niet van komt om wat af te spreken. Spreek je dan wel een keer af dan is het altijd goed en gezellig. Denk dat dit ook wel te maken heeft met deze tijd. Iedereen moet al erg veel en zijn blij als ze het weekend met het eigen gezin kunnen doorbrengen. Het afgelopen jaar ging het goed met onze gezondheid. Waar we het jaar ervoor echt elke vakantie ziekte in het gezin hadden konden we dit jaar genieten tijdens de vakanties. Mijn man wisselde begin van het jaar van werkgever na de aankondiging dat vijf dagen per week en gemiddeld 65 uur per week niet meer volstond en ze hem ook elke zaterdag in wilden gaan plannen. Tot nog toe heeft hij het er reuze naar zijn zin en bevalt het prima. Enige nadeel is dat hij vaak vrijdagavond omstreeks negen uur thuis is, maar kleinigheidje hou je😉. Onze oudste startte op het voortgezet onderwijs. Na vier jaar buiten de groep te hebben gelegen is het nu wennen dat je er wel in past. Zo fijn voor haar en voor ons want ik liep op eieren wat dat betreft. Je gunt haar het geluk. Ze is net als ik hooggevoelig en dan is t lastig. Want je kan je niet omdraaien en denken ik zoek zelf mijn weg als je in de groep waar je niet bij hoort toch spanningen ziet en voelt en er wilt zijn voor de mensen die het moeilijk hebben. Ook al pesten ze jou dat wil niet zeggen dat je er dan niet voor hen wil zijn. Dus cijfer je jezelf weg..en dat gaat dan lang goed totdat je jezelf helemaal opbrandt. Gelukkig krijgt ze nu energie van haar omgeving en van haar klas. Ze kan weer genieten en dat doet me erg goed. De jongste maakt stappen met haar taalontwikkelingsstoornis. Het is helaas nog steeds niet duidelijk of ze aan het einde van het jaar op de basisschool kan blijven of dat ze naar speciaal onderwijs moet gaan. Maar dat die haar plek wel zal gaan vinden daar ben ik van overtuigd. Financieel was het ook een goed jaar. We zijn wel iets ingeteerd op ons spaargeld, maar dat was te verwachten. Er waren dure kosten aan beide auto’s. We hebben het afgelopen jaar het maximale bedrag in kunnen lossen op de spaarrekening en al een mooi begin gemaakt voor de aflossing in het aankomende jaar. Kortom we kunnen tevreden terug kijken...