Voor mezelf ben ik naar de peut geweest. D.w.z twee peuten die gelukkig achter elkaar aan gepland konden worden. Peut 1 trok de conclusie PTSS, peut twee houdt het op een aanpassingsstoornis. En ik ik denk dat in allebei een kern van waarheid zit. Dit was de intake en hoe nu verder? Nou mevrouw we hebben een wachtlijst van een half jaar....
Dan mijn oudste dochter. Zij gaat van school af dit jaar. Superblij want ze is nooit fijn tussen haar medeleerlingen gekomen. Herinner me nog als de dag van gisteren dat de juf na twee maanden in maart tegen me zei. Ja de klas is ook al zo gevormd. Waarop ik haar aangaf dat het haar taak was om mijn kind IN de groep te krijgen. Laatste jaar en er was nog een uitje dus was de vraag of ik alsjeblieft nog een keer mee wilde rijden. Tuurlijk lieverd doet mam voor je. Wat jij niet weet is dat mam samen met drie andere ouders een ludieke afscheid voor je aan t regelen is waarbij we een keer per week vergaderen.
De jongste heeft logopedie standaard op de agenda staan. Krijgt ambulante hulp op school eind mei een eindgesprek waarbij we eind juni gewoon nog een eind/begingesprek plannen, zodat de nieuwe juf ook op de hoogte is. Oh leuk de juffen proppen er nog even een juffendagje in. Ja hoor mama helpt tuurlijk mee.
Dan de nodige clubjes die iets als afscheid willen regelen. Drie keer uitvoeringen van de jazz. Je kan er maar druk mee zijn. En verjaardagen? De maand juli hebben we zes dagen die nog niet bezet zijn en een aantal dubbele. Het is haast niet bij te houden in de agenda momenteel. Als er dus gevraagd wordt of ik ergens kan moet ik serieus kijken of ik nog een gaatje in de agenda heb. De verjaardagen ga ik niet allemaal meer af. Waar ik er twee kan combineren doen we dat en als we eind van de maand op de camping zitten ga ik alleen voor de verjaardag van mijn vader terug. Dat geeft dan meteen de mogelijkheid om de wasmachine weer flink te laten draaien en om de post na te kijken.
Jullie ook zo’n drukte nu?
3 opmerkingen:
Nou, ik heb al ergens in groep 3 geleerd dat nee, ik kan dan niet een heel goed argument is. En dat helpt om rust te creeren. En dat ik echt niet overal ja op hoef te zeggen alleen omdat er nog ruimte in de agenda is, ik leg ook niet uit waarom ik niet kom, kan of whatever. Het antwoord is nee.
Het fijne van de middelbare is dat je nauwelijks nog om hulp wordt gevraagd. Op kamp, een keertje ophalen na een schoolfeest en dat is het dan wel.
Mijn kinderen zijn inmiddels wat ouder, en op de middelbare school wordt minder van ouders gevraagd. Maar ik vond die drukte aan het eind van het schooljaar altijd verschrikkelijk. En eerlijk gezegd ook compleet onzinnig. Waarom aan het eind nog al die fratsen?! En dat moet dan nog Leuk zijn ook...
Een reactie posten