Kleine stapjes vooruit

We gaan met kleine stapjes vooruit. Morgen heb ik voor t eerst een gesprek met een psycholoog en heb de laatste paar dagen weer t gevoel dat mijn lichaam en lijf weer uit een dal aan het klimmen is. Morgen heb ik mijn eerste afspraak met een psycholoog. Nu ik t idee heb dat t weer wat lekkerder gaat lopen zou ik hek het liefst afzeggen. Heb geen zin in gewroet in mijn zijn. Maar ik weet natuurlijk ook dat het beter is als ik erachter kom waarom ik weer in die put terecht ben gekomen en hoe ik dit de volgende keer kan voorkomen. Helaas door ervaringen als tiener heb ik het niet meer zo op de hulpverlening. Als je elke keer opnieuw een vertrouwensband moet opbouwen en je een soort van doorgeefpost bent ben je er op een gegeven moment wel klaar mee.
Dus ik ga er morgen toch heen, maar heb nu al besloten dat het met enige reserve is. Zal dit ook meteen kenbaar maken want zo ben ik dan wel weer. Je krijgt me zoals ik ben zonder mooie doekjes eromheen.