Sale Solden 2023Sale Solden 2023

woensdag 27 juli 2016

Overleden

Afgelopen vrijdag heb ik naast het bed van mijn oom gezeten en gezien hoe hij stierf. Ik ben boos vanwege de falende instanties die me van t kastje naar de muur hebben gestuurd. Het slot was dat mijn oom s morgens om vier uur uit zijn stoel is gevallen, mijn tante een half uur later mijn vader belde die hem alleen ook niet durfde te tillen en de ambulance heeft gebeld. Broeders pissig want de thuiszorg hadden ze moeten bellen ze hebben mijn oom happend naar zuurstof weer in de stoel gezet en voor hen was de kous af. Om half elf heeft mijn vader ruzie lopen maken met een arts die uiteindelijk weer een ambulance heeft laten komen. Eenmaal in het ziekenhuis kwam de ernst van de situatie aan t ligt en stonden er de hele middag zes doktoren aan t bed en werd er steeds gezegd het is een zorgelijke toestand ja dat was t al weken maar niemand die daadwerkelijk ingreep. De man zou drie keer overgeplaatst worden naar de IC maar telkens kwam er een andere spoed tussendoor. Toen ie er eenmaal lag zijn we naar huis gegaan. Voor t slapen gaan vroeg ik aan mijn nicht hoe het ging met hem en die gaf aan dat ze waren gestopt met de behandeling dat mijn tante en vader ondertussen in het ziekenhuis waren en dat zij er die nacht zou blijven. Waarop ik gelijk heb aangeboden ook die kant op te komen. Wij zagen op een gegeven moment dat ie weg was en zijn naar de verpleging toegelopen deze gaf echter aan nog een hartslag te zien. Achteraf bleek dit zelfs een fout te zijn omdat ze zijn pacemaker niet helemaal goed hadden stopgezet. We hebben dus drie kwartier nog moeten wachten voordat ze hier achter waren. Ik heb nadat mijn oom verzorgd was afscheid van hen genomen wetende dat ik de dag erna weg zou gaan. Ook mijn tante heb ik in het ziekenhuis al gecondoleerd. Echter de dag erna voelde dit toch ook niet goed en ben ik nogmaals met mijn man en kinderen naar de aula geweest waar hij opgebaard stond. We zijn vanaf daar uitgezwaaid door mijn ouders en tantes en nicht op vakantie gegaan. Een dubbel gevoel maar ik vond dat het thuisblijven voor niemand iets zou toevoegen. Ondertussen is de familie nu zo ver dat mijn tante voor zes weken wordt opgenomen in een verpleeghuis. Ze kan helemaal niets omdat mijn oom haar al die jaren heeft verzorgd. Zelfs een broodje smeren doet ze niet, het warme eten daar maakte ze een potje van. Kleding hoefde niet gewassen te worden. Mijn ouders vinden het vreselijk maar kunnen ook niet dag en nacht voor haar gaan zorgen. We hopen dat ze straks een plekje voor haar vinden waar ze op d'r plek zit en rust vindt en nog een paar mooie jaren kan hebben. Mijn verjaardag zal nooit meer t zelfde zijn dit is vanaf nu ook de dag dat mijn oom is begraven.

3 opmerkingen:

huis tjokvol zei

O joh wat erg allemaal, heel veel sterkte en gecondoleer..

PetraH zei

Heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie een goed plekje voor haar vinden. Maar ga eerst echt maar lekker even vakantievieren, ik meen ook te zien dat er andere familie is die nu even voor haar kan zorgen.

Vlijtig Liesje zei

Ik voel helemaal met je mee. Instanties en hulpverleners kunnen een ware verschrikking zijn en het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden herken ik helemaal.

Sterkte met alles.