Einde van mijn latijn

Grenzen bewaken. Ik heb er moeite mee en momenteel is t een dun lijntje om op de been te blijven. Van de week een gesprek gehad met de dokter en die hakte er behoorlijk in. Mijn schoonvader mag naar een hospice maar ze kiezen er zelf voor om thuis tw blijven. Echter is t nauwelijks te doen. Dokter geeft ook aan we zijn compleet uitbehandeld enige wat ik nog kan doen is hem in slaap brengen. En die uitspraak hakte erin. Aan de andere kant is t geen leven maar lijden nu. Maar je kan alleen aan de zijlijn staan. Proberen er voor mijn schoonmoeder ook te zijn en daarnaast loopt alles thuis ook door...De verwachting is dat t niet lang meer duurt maar dat weet je ook niet. Ga proberen straks even te slapen want mijn hele lijf staat strak van de spanning. Ben er gisteren ook al om 20 uir in gegaan en heb bijna klokrond geslapen. Vanavond gaan we haar knippen bij mijn zwager en schoonzus en wil ook tijd samen met man hebben. Dus de rust pakken daar waar kan nu en proberen t lijntje niet te laten breken