woensdag 21 augustus 2013

Het geld vliegt eruit....

Schreef ik een paar dagen geleden nog dat ik heel erg graag mijn spaarrekening niet wilde aanbreken gedurende mijn verlof, dit kan ik dus vergeten. Nu hoop ik zelfs niet aan de hypotheekaflossingsrekening te komen.:-( Wat is er gebeurd? Gisteren de auto naar de garage kcheng 850 euro. Glas in de magnetron was kapot, viel helaas niet onder de garantie 186 euro kcheng. (Doe nog een poging of het onder mijn verzekering valt, maar heb er een hard hoofd in.) Tijdens de zomervakantie had ik mijn zinnen al gezet op een mooi stuk grastapijt, en als ik zeg mooi dan wil ik ook mooi. Nu woon ik vlakbij de tapijtstad en daar zijn we dus vanmorgen eindelijk het welbegeerde stuk groen gaan kopen. Een stuk van 4 bij 4 meter Kcheng schrik niet 325 euro. (Maar dan heb ik vind ik ook echt het mooiste en het kan zo een 15 jaar liggen) Was die laatste aanschaf nodig? Nee dat was hij absoluut niet. we hebben onze plaats echter helemaal bestraat met bijna zwarte tegels en een heel klein stukje tuin. Hierdoor kijk je altijd donker naar buiten. Mijn ouders hebben dezelfde stenen van ons gekregen toen we deze over hielden en deze hebben een heel klein stukje grastapijt gekregen van een buur en daardoor fleurde de hele tuin gelijk zo op dat dit ook op mijn wensenlijstje kwam te staan. Ook heb ik vooruit gedacht en door dit stukje groen kan de baby volgend jaar ook buiten kruipen.... Als ik nu ga besparen en een klein stuk neem dan ga ik daar waarschijnlijk later spijt van krijgen. Uiteindelijk wordt het dan nog duurkoop omdat het me niet echt zint. Zie het maar als een vakantiecadeautje aan onszelf ipv op vakantie gaan. Nou ja verder was het qua aankopen nog wel een redelijk geslaagde dag, we zijn nl op de terugweg wezen tanken, gas is daar 4 cent goedkoper dan hier bij de onbemande pomps en we hadden bewust auto van manlief meegenomen. Verder moest ik nog een luieremmer hebben en die kon ik nergens terug vinden. Kringloop naast de pomp had deze voor 2,50 euro. Voor dochterlief lag er nog een dvdspeler voor 5 euro en een spelletje ganzebord voor 50 cent. Dit is ze momenteel met haar vader aan het spelen. Manlief is twee dagen bij huis geweest voor het geval de baby zou komen, ze hadden geen werk meer in de buurt. Morgen gaat hij echter wel weer aan t werk en ook gelijk de hele dag verder weg. Ik vind het prettiger als hij straks nog vrije dagen heeft als de baby er daadwerkelijk is, dan dat we nu gaan zitten wachten thuis. Zal heel eerlijk zijn, we hebben vanmiddag een knallende ruzie gehad, ik heb en houd het idee dat ik alles alleen moet doen. Er zijn helemaal geen taken thuis die manlief voor zijn rekening neemt. Stond vanmorgen bijvoorbeeld jankend van de pijn de voortuin te schoffelen, terwijl meneer op de bank achter zijn laptop zat. Pak zijn papieren van de ene plek naar de andere plek op. Alle (kleine en grote) klusjes stelt hij uit. Had hem gisteren al aangegeven dat ik er niet aan moest denken dat ik hem nog een week thuis had, omdat het mijn ongenoegen met de dag vergroot. Vanmiddag vroeg ik hem even de steel aan de nieuwe bezem te zetten, wat ik gisteren en eergisteren ook al had gevraagd en toen gaf meneer aan moe te zijn waarop de beerput van mijn kant los ging en ik dus alles wat me dwars zat eruit heb gegooid. Hoop nu echt dat het bij hem blijft hangen, want ik kan niet meer verdragen dan dit. Ik heb ook aangegeven hoe denk je dat ik me voel? Sta overal momenteel alleen voor, ik ben degene die zorgt dat dochter in de kleren komt voor school als ik moe ben moet ik ook mijn bed uit en voor jullie klaar staan. Ik doe de gehele huishouding,zorg voor onze dochterm de tuin, onderhoud aan het huis, heb alles schoongemaakt en gewassen voordat de kraamverzorgster komt, de nodige kasten uitgemest. Met mijn dikke buik samen met mijn ouders al het groen tussen de tegels lopen verwijderen. De kinderkamer in orde gemaakt. NIemand die vroeg lukt het allemaal? Ik ben ook MOE, BEKAF, maar er wordt nergens naar gevraagd en je vind het allemaal heel normaal dat het huis aan kant is je was gedaan en gestreken is, je eten klaarstaat. Ben na de ruzie naar boven gegaan om flink uit te huilen en te kijken of ik nog een uurtje kon slapen.Wat natuurlijk niet lukte.Daarna hebben we samen nog eea besproken en hij zegt nu ook in te zien dat het anders moet. IK hoop het want dit houd ik niet heel erg lang meer uit. Dit is echt anders dan eindelijk op een roze wolk zitten, omdat je samen na lang proberen eindelijk je tweede kind kan krijgen. Heb ook aangegeven dat wanneer er geen verbetring komt er geen samen meer zal zijn. Hoeveel ik ook van mijn man houd, ik maak mezelf kapot als ik zo doorga en dat wil ik niet. Heb dit ook duidelijk naar hem uitgesproken dus hoop echt op verandering nu. Mijn schoonouders zijn terug van vakantie en kwamen langs. Mijn schoonmoeder begon zelf over het nachtje logeren van het nichtje. Heb haar duidelijk aangegeven hoe ik erover dacht en kreeg weinig repons. Dochter was ook in de kamer dus bleef het bij kalm aangeven hoe dit voor mij gevoeld had. Vandaag mocht mijn dochter bij hen komen eten en heeft oma tijd voor haar vrij gemaakt. Ze heeft het echt heerlijk gevonden en hing bij oma om de nek te knuffelen toen we haar vanmiddag op kwamen halen. Het deed me goed dit te zien en ik hoop dat ze nu ook beseft dat ze haar tekort doet en heeft gedaan. Nou heb mijn hart even bij jullie gelucht en zit met waterlanders achter mijn pc. Ga zo maar eens even voor het eten zorgen hier.... Fijne avond allemaal.

16 opmerkingen:

Christel | Het rijke wijf zei

Ach meid toch... Ik wens je alle goeds. Niet op basis van 'je hormonen' beslissingen nemen. Digitale knuffel.

pecunia zei

Zo, hier schrik ik even van. Dat geld eruit vliegt, dat kan. Dat je emoties hoog oplopen als je op het laatst loopt tijdens je zwangerschap, dat kan. Dat er problemen zijn met schoonfamilie, dat kan. En mopperen op je man, dat kan en mag ook. Al het bovenstaande gebeurt ook bij anderen. En dat het allemaal tegelijk of in korte tijd bijelkaar komt, dat is heftig. Maar dat het zo kan uitmonden in geen toekomst samen meer hebben, daar schrik ik van. Meisje, huil eens even goed uit. Goed dat je ook een gesprek bent aangegaan hierover met je echtgenoot. Maar is dit iets van de laatste tijd of is dat al langer aan de gang? Zet samen alles goed op een rijtje. Je bent nu erg moe en emotioneel, en na de bevalling zul je dat ook nog een tijd zijn. Zeker omdat je je aandacht dan over twee kinderen moet verdelen. En dan is de hulp van je man écht onontbeerlijk. Dat zal hij ook moeten inzien én er naar handelen. Dus aan allebei..neem tijd en aandacht voor elkaar zodat dit niet escaleert in twee ongelukkige volwassenen met twee hele ongelukkige kinderen. Ik ken jullie verder niet, dus dit is puur gebaseerd op wat ik bij je lees. En het is niet bedoelt als kritiek op een van jullie beiden, maar meer om je bewust te maken van wat je zojuist in je emotie, die je nu heel diep voelt, hebt geschreven. Wat zul je je alleen voelen op dit moment. Sterkte, en een arm om je heen.

Anoniem zei

Ach wat een vervelende dingen allemaal.Logisch dat je het even teveel wordt alles bij elkaar!
Veel sterkte hoor, hopelijk kijk je er toch binnenkort weer wat anders tegenaan...

Anoniem zei

Wat vind ik dit een vervelend stukje ik krijg er een vieze smaak van in mijn mond. Je hebt je man het afgelopen jaar al vaker zo neer gezet terwijl hij hard werkt (dat heb je zelf ook toegegeven, lees je stukjes maar eens terug). Nu heeft hij twee dagen vrij en dan moet hij van jou ook weer van alles. Leer toch eens dat niet alles perfect hoeft te zijn en dat is niet iets van de zwangerschap dat speelde vooraf ook al. Waarom heb je het schoffelen niet gelaten en bent gezellig bij hem gaan zitten en had wat gerust dan was je ook niet zo moe geweest. Waar heeft een kind (en buikbaby) meer aan, een geschoffelde tuin en opgeruimd huis of een harmonieus gezin dat tijd voor elkaar vrij maakt en het gezellig heeft. Als je zo doorgaat dan hoef jij niet eens meer een punt erachter te zetten maar dan doet hij het en dan komt alles op jou neer . Denk daar maar eens over na. Kom op zeg je bent zwanger dat gaat ook weer over. Als je nu al moe bent wat moet dat dan als de kleine er straks is en je kunt niet doorslapen profiteer nu van de rust die er nog is, dat is belangrijker dan onkruid tussen de tegels uit halen. Stop de energie die je nog hebt in je relatie en gezin want dat is de basis en die is vele malen belangrijker dan schone kasten. Dat komt wel weer als de kinderen groter en zelfstandiger zijn en dan verlang je nog wel een terug naar deze tijd dus geniet ervan ipv. te poetsen. Ik zou zeggen bied je man excuses aan en hoop dat hij ze accepteert.
Moeder van drie

Maia- Weg naar Zelfvoorziening zei

Ik ben het (deels) eens met moeder van drie. Ik weet niet hoe de situatie bij jullie echt is en of je man zo lui is maar wat ik wel zie is dat jij heel veel in orde wilt hebben en doen.
Is het echt zo nodig dat de tuin geschoffeld is? Of de was gestreken? De kasten uitgemest? Het hoeft allemaal niet perfect in orde te zijn. Volgens mij is het zwanger zijn al zwaar genoeg als je niet je hele huis aan kant maakt elke dag.

Als ik zelf wat aan mijn vriend vraag dan wil ik soms eigenlijk dat hij het meteen doet, heb jij dat ook? Geef je hem de tijd om dingen te doen wanneer het hem uitkomt? Dat kan ook nog een puntje zijn.

Hoe dan ook, ik zeg niet dat het allemaal aan jouw ligt. Maar misschien wil je teveel. En is het een goed plan om ook lekker op de bank te gaan zitten en rustig aan te doen.

Succes!

Anoniem zei

De laatste loodjes wegen het zwaarst, toch !!!!!

Veel sterkte, Ria

Anoniem zei

Eens met moeder van drie. Heb zelf ook drie jongvolwassen kinderen. Kinderen herinneren zich later echt niet zozeer of alles aangeharkt en gladgestreken was, wel of er liefde en veiligheid in huis heerste. Wees een beetje zuiniger op de relatie met je man, het kan bij hem ook zomaar over zijn, en dan sta je alleen. Ik heb vaak genoeg van kraamverzorgsters gehoord dat manlief er in de kraamweek definitief vandoor ging. Wees verstandig en verschuil je niet achter hormonen, want hormonen zijn geen excuus om je als een dolle te gedragen.

Ook een moeder van drie.

Anoniem zei

Als ik die verhalen van je zo lees, valt het me op dat er maar één persoon volmaakt is en dat ben je zelf! Alle andere mensen in je omgeving deugen niet. Schoonouders niet, familie niet, je ouders niet (tenzij ze voor je dochter zorgen) en je man al helemaal niet. Zelf ben je altijd ziek, zwak en misselijk, moe, moe, moe. Kom op, geef jezelf eens een schop en ga aan de slag! Met straks twee kinderen (jullie eigen wens) wordt het echt niet eenvoudiger hoor! En geen gezeur over hormonen en zo, volgens mij ben je gewoon lui! Wees zuinig op je (hardwerkende) man anders komt hij vandaag of morgen een vrolijke, slanke maar vooral lieve meid tegen en kun je voortaan
alles alleen doen. Veel sterkte met je komende bevalling.

Anoniem zei

Nou zeg, kunnen we misschien iets aardiger doen tegen elkaar ?!?!?

Anoniem zei

Wat een vervelende situatie! Herken het wel hoor, dat sommige dingen soms zo hoog oplopen en dat je dan het allemaal niet meer ziet zitten. Maar misschien is het een idee om wat dingen los te laten (makkelijk gezegd vanaf deze kant van het scherm ;-) )

Wellicht is het nesteldrang, maar echt een schoon huis is NIET belangrijk, het is prettig, maar geen eerste levensbehoefte. Dat jij en je man een team vormen DAT is een eerste levensbehoefte in een gezin. Laat alsjeblieft die tuin, laat die kasten, laat het gewoon. Ga met je man en dochter gewoon wat leuks doen. Echt, ik kan me niet meer voor de geest halen of het bij ons thuis nou heel netjes of niet was, maar wel dat mijn ouders het zo gezellig hadden samen en tijd samen hadden (en voor ons). Zolang het ongedierte niet door het huis loopt, zou ik het echt proberen los te laten.

Want wat leg je later aan je kinderen uit als ze vragen waarom papa en mama uit elkaar gaan; ja mama is weggegaan bij papa omdat hij de tuin niet heeft geschoffeld....

De reacties hier zullen soms wat heftig zijn, maar ik denk (hoop!) dat iedereen het goed bedoeld. We hopen allemaal voor jou dat je straks een fijne kraamtijd hebt en gelukkig kan zijn met je gezin.

Praat het alstublieft uit met je man!!!!

Anne

Miek zei

Nou nou nou, wat een vervelende reacties! Gelukkig weet je zelf precies hoe het zit!
Sterkte met de laatste loodjes! En geniet nog lekker van het getrappel in je buik!

Groetjes!

Anoniem zei

Wat is dit? Iemand een schop onder zijn kont geven of een trap na?

Anne

Anoniem zei

@ Anne en Miek, dit is niet de eerste keer dat Geldover haar man op haar blog te kakken zet, omdat hij naast een ontzettend drukke baan te weinig in het huishouden zou doen. Ik denk dat ze niet beseft dat ze met vuur aan het spelen is. En ik denk dat een aantal van de reageerders daarover een statement wilde maken.

Sterre zei

Wat erg,anoniem reageren en natrappen,wat bedoelt anoniem eigenlijk met "een vrolijke slanke meid" waar jouw man dan mee wegloopt,is ze dat zelf niet of ben jij dat niet?
Als moeder van 5 is dit heel herkenbaar,alles moet tiptop zijn want er komt een ander in je huis.

Ik denk dat je teveel hooi op je vork neemt en misschien te lang wacht met hulp vragen?

Sterkte met de bevalling,Sterre

Anoniem zei

Ik ben het totaal oneens met bovenstaande reactie's. Ik lees je blog van in het begin en weet/heb al vaak gelezen dat je man (quasi) niet helpt thuis en dat je man elders hard werkt vind ik geen excuus om dan thuis helemaal niets meer te moeten doen, zeker niet als jij hoogzwanger bent, dan mag je gerust hulp verwachten! En op het einde van je zwangerschap hebben veel vrouwen nestdrang en willen het huis piekfijn. Ik was het laatste weekend voor mijn zwangerschap ook grote kuis aan het doen en het was 35 graden, waanzin :-)

Anoniem zei

Waarom lezen jullie hier nog, als je zo over mensen denkt? Je zou ze beter helpen in plaats van ze de grond in te boren. Niemand is perfect en soms zit je gewoon een tijdje slecht in je vel. En er BESTAAN ook gewoon luie mannen, geloof het of niet.