En alles verandert weer

De jongste kreeg een week extra vrij. Geen les via de laptop maar vrij vrij. Persoonlijk zou ik als kind een gat in de lucht hebben gesprongen, maar mijn dochter werd er juist erg verdrietig van. Net nu ze haar draai weer helemaal had gevonden werd alles anders. Sommige taken vervielen en dat was toch wel heel moeilijk. Ze kan er nu nog steeds om huilen. Zelf prijs ik ne gelukkig dat we niet hutje mutje in een klein huis zitten en onze huis een veilige omgeving is. Want waar ik aan denk is al die kinderen die geen veilige thuissituatie hebben en die zo weer extra aan geweld bloot komen te staan. Aan de ouders die echt met de handen in t haar zitten van hoe gaan we deze periode weer overbruggen. Tot nu toe leek het in onze omgeving redelijk rustig qua coronacijfers. Toch snap ik de maatregelen wel. Dit jaar vieren we geen kerst met anderen maar blijven met ons gezin in huis. Misschien houden we wel een slaapfeestje in de woonkamer. We moeten er maar iets van maken. Mijn man werkt in de transport daar zal alles wel weer gekkenwerk gaan worden. Vorige keer moesten ze ook door. We twijfelden nog ver een paar cadeautjes met kerst maar die beslissing is nu ook voor ons genomen. Ik ga mijn uiterste best doen er drie gezellige weken van te maken. Dit keer hoef ik niks, omdat mijn vrijwillgerswerk ook stil komt te liggen. Kan er nog naar van worden als ik denk aan de vorige lockdown toen mijn meiden alleen thuis waren en ik moest werken. Wat een rijkdom dat ik de keuze heb om thuis te blijven....