Dochter naar het ziekenhuis.

Afgelopen maandag op dinsdagnacht kwam onze oudste s avonds terug in de caravan. We spraken nog even wat en ze ging slapen. OM goed 2 uur kwam ze overeind en rende de caravan uit. Helaas moest ze overgeven. Ze gaf aan dat ze even ging douchen en kwam daarna weer naast me liggen. Tegen half vijf herhaalde dit ritueel zich nog een keer alleen appte ze me toen dat ik naar t toiletgebouw moest komen omdat ze zich heel beroerd voelde. Daar aangekomen bleek ze zo wit als een laken te zijn en ze zat nog op t toilet. De schoonmakers waren op dat moment al bezig om t toilet schoon te maken. Toen ze zich op een gegeven moment iets beter voelde kwam ze van t toilet af, maar net toen ze de handen wilde wassen voelde ze dat ze gong flauwvallen. Ze kroop op t aanrecht en liet het hoofd liggen tegen de afdruiprekken die aan de muur gemonteerd waren. Een schoonmaakster vroeg al zal ik de arts bellen. Ik gaf haar aan dat we wel bekend waren met flauwvallen en dat ze daar dus wel mee kon wachten. Mijn dochter was nog aanspreekbaar en kon nog aangeven dat ze koude doek in haar nek wilde en dus bleef ik voor haar staan en kalm. Echter na ong een kwartier was ze niet meer aanspreekbaar en toen vond ik het zorgelijker worden. Toen ze daarna ook nog eens heel eng met haar ogen begon te rollen achter de oogleden en ook wat spasmes vertoonde heb ik de arts laten bellen en is ze met een ambulance naar het ziekenhuis in nl vervoerd. Gelukkig was ze enigszins aanspreekbaar toen t ambulancepersoneel er was. Men deed allerlei testen en besloot dat ze naar t ziekenhuis in Hardenberg gebracht werd. Anders zou ze naar NOrdhorn zijn gegaan maar omdat ze zelf ook niet al te best duits kan en de afstanden hetzelfde zijn werd er voor Hardenberg gekozen. Toen ik er aan kwam lag ze al op de onderzoekskamer op de kinderafdeling. Het bleek het norovirus te zijn. De schoonmaakster had me dit ook al doorgegeven dat het dit kon zijn aangezien zij en haar hele team het ook al gehad hadden. Onze dochter heeft bijgeslapen tot een uur of elf en toen mochten we terug naar de camping. Daar kwam voor mij pas de klap, ik merkte dat ik echt op de tenen had gelopen en ineens kwamen de tranen. Supereng was t geweest. Het leek wel even of ik in een horrorfilm beland was zo gek draaide ze met de ogen en trok ze met gezicht en handen. Denk dat ik dit beeld nog heel lang voor me zal zien. Het fijne voor haar was dat ze er al snel weer bovenop was. Tegen de avond merkte je er weinig meer van al koos ze er wel voor om op tijd naar bed te gaan. Woensdag was ze weer helemaal de oude. Het virus gaat hier echter behoorlijk tekeer op de camping de een na de ander hoor je nu...Op dit moment geeft mijn moeder aan dat haar alles al afloopt. Ze spuugt nog niet dus ik hoop dat t met een sisser afloopt. En anders wordt het weer sjouwen met natte lappen...