Sale Solden 2023Sale Solden 2023

vrijdag 30 maart 2018

Rollercoaster

Het was hier stil de afgelopen weken. Dit omdat er in mijn privéleven zoveel gebeurde dat ik echt geen tijd had om te bloggen. 21 februari werd mijn vader door de ambulance opgehaald en naar t ziekenhuis gebracht. Hij was dood- en doodziek. Letterlijk. De dokters konden echter niet ontdekken wat er aan de hand was. Ze hebben s nachts zijn darmen nog bekeken om uit te sluiten dat daar iets aan t afsterven was puur om t uit te sluiten. Stonden met de handen in t haar en een team van acht specialisten bespraken wat te doen. In eerste instantie dachten we maandag dat hij de griep had dinsdag was ie echter zo ziek dat mijn moeder de dokter heeft gebeld die dacht een longontsteking. Woensdag is mijn vader naar beneden gelopen we hebben nog geen idee hoe want hij kon eigenlijk niet op de benen staan. Hij gleed uit zijn stoel en mijn moeder kon hem er met geen mogelijkheid meer in krijgen. Ambulance gebeld en die namen hel meteen mee. Achteraf bleek dat zijn nieren toen bijna niks meer deden. De tong lag bijna zwart in de mond. Koorts bleef oplopen en s avonds zat ie al dik boven de 40 graden. S Nachts werd ik gebeld dat ze hem klaar maakten voor een operatie heb mijn vader nog even aan de telefoon gehad. Ongeveer 20 minuten later belden ze terug dat de darmen  ok waren. Hij is toen op de IC gelegd. Had een dialyseermachine aan en sonde in en volledig aan de beademing. En vanaf dat moment zijn we geleefd. Drie keer per dag ziekenhuis, we kregen zelf ook allemaal de griep tussendoor waardoor we niet naar t ziekenhuis mochten want dat was veel te gevaarlijk. Na een week was hij weer aanspreekbaar. Na drie weken mocht hij naar een andere kamer toe en einde van de week mocht ie mee naar huis. Nu ligt hij in de kamer totaal verzwakt in bed. Hij is zelf erg emotioneel want os van sterke man die alles aanpakte en deed veranderd in zeer hulpbehoevend. Mijn moeder moet hem wassen en de kleren aan doen want daar is ie zelf te
moe voor. Ook het feit dat ze niet weten wat hem zo ziek heeft gemaakt doet veel. Kun je het nu weer  verwachten? Mijn ouders hebben een hele grote familie - en kennissenkring. We hebben de eerste week meteen gecommuniceerd geen visite en ook nu alleen na afspraak.
Daarnaast werd ik op school verwacht voor oudste dochter. Tien minuten gesprek. Er kwam veel los ze zit al tijden niet lekker in haar vel en heeft allerlei nare gedachten. Mijn lijf dus gelijk weer in de aktie en naar de dokter. Ondertussen zijn we al bij de psychotherapeut geweest en gaan we aangeven dat we PMT voor haar willen. Dat is een training waarbij ze haar door sport en spel leren met gevoelens om te gaan en haar weer sterker op de benen zetten.
Ik heb de afgelopen weken vrij gehad dit omdat ik nog veel vrije dagen had staan en mijn baan heb opgezegd. De tijd was bedoeld om na te denken over wat ik nu echt wil gaan doen straks maar eerlijk gezegd is dit nu het laatste waar ik mee bezig ben. Mijn ouders en mijn gezin hebben me hard nodig.
Ondertussen merk ik dat ik zelf ook nog zaken te verwerken heb. Hier in huis is t momenteel echt het gezegde dat het een weerspiegeling is van de geest. Kom gewoon nergens toe en t is een bende wat energie vreet. Helaas kan t gewoon op dit moment niet.
Als ik iets aanpak draai ik me om en is de chaos op een andere plek weer groter. Manlief is bij zijn nieuwe werkgever de hele week van de tent af doet zijn best in t weekend om er te zijn.
Vandaag een extra vrije dag voor de kids hoop dat ik wat uit mijn handen kan krijgen.
Morgen gaan we op de camping de tent ervoor zetten. Mocht het weer wel ineens beter worden hebben we dan de mogelijkheid om daar lekker te genieten. En het scheelt ook veel rommel in de schuur. Beetje bij beetje zal alles wel op de plek terecht gaan komen. Het heeft tijd nodig....

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Ach wat naar, zo'n zieke vader.
Sterkte...het huishouden kan wel een poosje met de franse slag,komt wel weer een keer goed. Is geen prioriteit, dat weet je wel.

Daantje zei

Jeetje wat een heftige tijd hebben jullie achter de rug. Heel veel sterkte :(

nicole orriens zei

Tsjonge, je hebt het wel voor de kiezen gehad zeg! Goed dat je de tijd neemt om daarvan te herstellen. Want dit soort dingen gaat je niet in de koude kleren zitten. Dat heeft tijd nodig. Gun jezelf dat vooral zou ik willen zeggen.

Ik leef met je mee!

Lot zei

Sterkte met alles wat er op je af is gekomen. En wat je zelf al zegt, het heeft tijd nodig om te bezinken en weer in een prettiger ritme te komen voor allemaal.
Dat je dat beseft brengt je al een stuk verder.
Hopelijk hebben jullie kunnen genieten van het mooie weer op de camping. Buiten zijn is altijd goed en ontspannend.

Ilse zei

Wat een narigheid. Heel veel sterkte gewenst!

Ilse zei

Hoe gaat het nu met je (en met je vader natuurlijk)?