Vorige week las ik een berichtje op FB van een oude vriendin dat ze die dag een spannende dag had. Dit was de enige informatie die er stond dus deed ik een persoonlijk berichtje met dat ik niet wist of t leuk of niet leuk spannend was en dat ik haar dus succes of sterkte wilde wensen. Het duurde maar heel even of ik had een berichtje terug. Ze ging voor de tweede keer uit elkaar, had t weekend de crisisdienst moeten bellen omdat ze t leven echt niet meer zag zitten. Ik verstijfde want alle voorgaande berichten waren foto's van een gelukkig gezin en ik had dus gedacht dat ze de boel eindelijk mooi op orde hadden. Niets bleek dus minder waar. Ik was er de gehele dag zo mee bezig in mijn hoofd, je kan zo weinig. Meer dan aanbieden te willen luisteren en er te willen zijn als t nodig is kom je niet.(het gaat momenteel iets beter met haar geeft ze aan)
Toen de storm van vorige week. Ik had boodschappen gedaan tussen de middag en stond met mijn dochter klaar om de weg op te draaien toen ik vanuit t niets voor mijn gevoel een boom in tweeen zag splijten en op ons af zag komen. Ik schrok echt vreselijk en heb een dot gas gegeven zodat we er net onderdoor kwamen. Ik stond te schudden op mijn benen. Vreemd genoeg kreeg mijn jongste dochter die achterin zat niets mee van t voorval. Heb nog snel een foto gemaakt en gauw naar huis. 
Daar belde mijn man met de mededeling dat de camping had gebeld dat onze luifel er helemaal af lag. Balen hij zat in België en ik had mijn portie autoplezier en storm gehad voor die dag. We hebben dus maar gebeld dat we echt niet konden komen. Camping gaf aan niet te helpen omdat ze eerder problemen hebben gehad dat ze 'zomaar' aan iemands spullen hadden gezeten. Ook een mail van ons dat we alle aansprakelijkheid bij ze weg zouden nemen bood geen oplossing.
Dag erna kregen we bericht dat onze tent. Die ernaast stond ook op meerdere plekken los liet. Heb gemaild dat we zaterdag de schade op kwamen nemen en dat we dan de tent zouden opruimen.
Donderdag heb ik achter t 'rugzakje' van jongste dochter aan gebeld. Heb voor de vakantie de spullen terug gestuurd en had nog niets vernomen. Zij gaven aan niets binnen te hebben. Gelukkig kreeg ik degene die zich met haar case zou bezig houden aan de telefoon heb haar dus aangegeven meteen alles nogmaals rechtstreeks te zullen mailen. En nu zit er vaart in want hoorde net dat ze donderdag al komen kijken op de school.
Bij het consultatiebureau donderdag kreeg ze een prik en moest ze de ogentest doen. De poes werd een muis maar als ie dan weer klein werd afgebeeld dan was t wel de poes. Gelukkig werd er niet moeilijk over gedaan en hoef ik niet terug te komen.
Wel gaf de arts aan zich zorgen te maken over de slechte verstaanbaarheid. Heb aangegeven dat we in de molen bezig zijn. Het gaf me toch een tik merkte ik thuis want ik begon weer te malen met wat als ...
Kan niet anders dan afwachten nu wat er uit de test gaat komen hoop dat ze gewoon op deze school kan blijven en de begeleiding kan krijgen die ze nodig heeft.
Zaterdag zijn we dus naar de camping gegaan we hadden een kleine aanhanger mee en hebben de vier persoonstent naar beneden gehaald en al het een en ander weer mee naar huis genomen. Heb de kasten nu propvol met boodschappen dus moet echt verplicht uit de voorraad eten om weer orde in de chaos te krijgen. Das dan wel weer goed voor osb budget.
Gisteren heb ik de gordijnen van de voortent allemaal lekker gewassen en gestreken die berg ik op op zolder voor volgend jaar. De kleren die ik heb meegenomen moeten allemaal nog uitgezocht gaan worden. Er zal ook veel van de jongste weg kunnen.
Dat klusje loopt niet weg. Deze week probeer ik de wat grotere dingen als dekbedden en slaapzakken te wassen. T kan maar lekker fris in de kast komen te liggen. Wil de komende weken echt alleen brood en groente en fruit halen en de rest wordt creatief koken met dat wat ik heb. Gaat me lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten