Gisteren ouderavond op school, maakte me best een beetje druk. Manlief is zwaar dyslectisch en dochterlief komt soms in tranen thuis, want het is allemaal zo moeilijk.
Wat blijkt mevrouw doet het goed,zeer goed en uitmuntend. Ze legt zelf de nadruk op elk foutje dat ze maakt. Het gaat zelfs zo goed dat ze extra werk gaat krijgen om ervoor te zorgen dat ze zich niet gaat vervelen en ze komt in een talentengroepje.
Ben vreselijk blij dat het zo goed gaat.
Wil alleen kijken hoe we haar nu zover krijgen dat ze zelf ook in zit dat ze het goed doet, want het lijkt me voor haar geen pretje als ze constant op eieren loopt, omdat ze van zichzelf geen fouten mag maken.
Volg me in mijn strijd om het gedeelte van de hypotheek dat nu op aflossingsvrij staat naar beneden (0) te krijgen. Dit doe ik door mijn best te doen om mijn inkomen te vergroten, o.a geld-terug-acties, tweedehands aankopen, aandelen en advertentie inkomsten en door uitgaven te verkleinen.Wil je mij een keer een persoonlijk bericht sturen? Leuk dit kan naar geldover@outlook.com.
dinsdag 12 november 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Vandaag belde mijn broertje weer of ie mijn koffer mocht lenen. Ja natuurlijk. Hij heeft een vriendin in Zweden en waar hij eerder met de vr...
-
De titel van mijn blog Geldover doet de laatste tijd mijn blog niet echt eer aan. Ik ben aan het einde van de maand blut, sterker nog je ka...
-
Ik ben helemaal happy, heb net een hele mooie tripp trapp stoel op de kop weten te tikken voor maar 25 euro. Was al weken aan het kijken naa...
4 opmerkingen:
Oei, lastig hoor, voor zo'n kind. Een beetje perfectionisme misschien...? Misschien handig als jullie dan ook iets vaker met de juf praten, zodat je echt weet of ze het goed of slecht gedaan heeft, in plaats van dat je op je dochter's mogelijk te negatieve kijk afgaat?
Heerlijk zo'n fijn gesprek! Ik kan me van te voren ook altijd flink zorgen maken over de tien minuten gesprekken.
Oeh herkenbaar, mijn meid zit in dezelfde situatie. Hele werkboeken vol goede oefeningen, 1 klein foutje, en alles wt ze ziet is dat foutje. Positieve feedback is wat ik nu toepas. Mocht je goede tips krijgen, dan ga ik die ook eens overwgen.
Aha, een echte perfectionist ;-). Wat hier werkt is het zgn. 'so what principe'. Als ze bang is om een fout te maken of om iets te laten mislukken, vraag ik: 'En dan... ? ' of 'Wat zou er gebeuren indien ....' (waarbij de puntjes staan voor waar ze bang voor is.)
Een reactie posten